Mieke Souman de Vries

Lichtpuntjes

Nog nooit heb ik zoveel het nieuws gevolgd als afgelopen weken. Niet zo goed voor je gemoedstoestand kan ik je vertellen. De persconferentie van afgelopen woensdag (6 mei) was wat dat betreft wel een klein lichtpuntje: we mogen weer voorzichtig vooruit kijken. Naar kantoor gaan is helaas nog geen optie.

Ik werk als communicatieadviseur op het provinciehuis in Zwolle en ik kan mijn werk prima thuis uitvoeren. Maar nu we 8 weken verder zijn is het soms zoeken naar motivatie. Nu merk ik hoe belangrijk mijn collega’s zijn voor mijn werkvreugde. Ik zie ze wel via mijn beeldscherm, maar da’s toch anders. Vooral na een paar vrije dagen i.v.m. Koningsdag en Bevrijdingsdag vind ik het lastig om de plek waar je afgelopen dagen relaxed hebt doorgebracht weer om te toveren tot de plek waar je aan het werk moet.
Tegelijkertijd knijp ik mezelf in mijn handjes dat ik en mijn omgeving allemaal nog gezond zijn, dat ik nog gewoon werk heb en dat we wel gewoon naar buiten mogen. Ik ben nog nooit zoveel in het bos geweest als afgelopen weken, op de mountainbike, hardloopschoenen en wandelschoenen. En met dit weer en de lente die in volle gang is, is dat een feestje. Je ervaart de schepping veel bewuster. Kleine lichtpuntjes waar ik nu energie uit haal. Op het werk zijn we ook een lichtpuntjescampagne gestart op social media: mooie initiatieven in de provincie waar we mensen hopelijk een glimlach mee bezorgen.
Nog zo’n lichtpuntje: de kerkdiensten die digitaal toch door kunnen gaan. Je kunt nu bovendien heel makkelijk en anoniem een dienst bijwonen, misschien neemt dat voor sommigen wel een drempel weg. Brengt deze crisis ons toch iets goeds.. Ik wens iedereen zijn/haar eigen lichtpuntjes om nog even vol te kunnen houden.

Mieke Souman de Vries woont in Wezep